W Góry Suche 1z3. Start w Meziměstí

Meziměstí

Przygraniczne, niewielkie miasteczko (ok. 2,5 tys. mieszkańców) z całkiem sporą stacją kolejową. Pierwszy raz o mieście wzmiankowano w 1408 roku. Nazwa miejscowości to coś jak Mezi-městí czyli między-miasto. Dawna nazwa miejscowości niem. Halbstadt i czeska odnoszą się do faktu, że to miasteczko leży między Broumovem a Mieroszowem.

Stacja kolejowa

Została wybudowana w latach 1873-1875 wraz z budową trasy Choceň - Broumov, która miała łączyć ówczesne Prusy z Austro-Węgrami. Rozległy budynek dworca jest zabytkiem technicznym i jak wdać jest częściowo odnowiony. Wewnątrz budynku, oprócz tego co się możemy spodziewać po tego typu miejscu, znajduje się także... „siłownia, restauracja, stała ekspozycja kolejowa i sala teatralna, która jest wyjątkowa w skali Europy pod względem jej lokalizacji w obrębie dworca kolejowego”. Do głowy by mi nie przyszło, a ten fakt został odkryty po powrocie. Może kolejnym razem, a teraz zobaczmy stronę teatru divadlo-mezimesti.cz

Niedaleko stacji zbudowano pieszą kładkę na drugą stronę torów, tam można zobaczyć okolicę dworca znad torowiska. Prowadzą tam szlaki turystyczne niebieski i czerwony.

Zamek w Meziměstí.

Już w 1434 roku istniała twierdza należąca do klasztoru Broumov. W latach 1728-1738 zamek został przebudowany przez K. I. Dientzenhofera na barokowy pałac i taka forma została zachowana do dnia dzisiejszego. Jest to prostokątny dwukondygnacyjny budynek z dachem mansardowym. Po II wojnie światowej zamek został znacjonalizowany i służył na potrzeby gospodarstwa rolnego. Doprowadzony do lichej kondycji, uratowany rekonstrukcją w latach 70. W latach 1976-1994 był siedzibą władz. Obecnie własność prywatna, zamek nie jest dostępny do zwiedzania.

Ruprechtice

Wieś wzdłuż Ruprechtickiego potoku u podnóża Gór Suchych (czes. Jawori hory) w Sudetach Środkowych. Typowa czeska, duża górska wioska letniskowa typu łańcuchowego – jest dłuuuuga. Na północ od wsi wznosi się Ruprechticki Špičák (881 m n.p.m.) a tam wieża widokowa. Na górę prowadzi żółty szlak, który przez wieś biegnie drogą. Droga przyjemna, mijamy zabudowania urokliwe, wiekowe oraz wiekowe i urokliwe inaczej. We wsi zachowało się kilka typowych rolniczych posesji typu broumowskiego, większość z tych obiektów służy do celów wypoczynkowych. W północnej części wsi na budynku dawnego majątku widoczny herb opactwa broumovskiego (zobacz cz. 2/3 – brak? sprawdź później).

Kościół pw. św. Jakuba Większego

Zbudowany na planie ośmioboku przez opata Otmara Daniela Zinke w miejscach pierwotnego drewnianego kościoła parafialnego wspomnianego w 1386 r. Budowę rozpoczęto w 1720 r, konsekrowano w 1723 r. Neobarokowy ołtarz główny z obrazem św. Jakuba Większego, obraz z 1997 r. autorstwa ukraińskiego malarza Wjaczesława Iljaszenki. We wnętrzu barokowa ambona z reliefami figuralnymi.

Dzwonnica

W murze nieopodal kościoła stoi renesansowa dwukondygnacyjna dzwonnica z drugiej połowy XVI w. Na dole dzwonnicy brama, to przejście z ulicy na teren przykościelnego cmentarza. Oryginalne dzwony zostały zarekwirowane podczas I wojny światowej.